بعد از استعفای شریف امامی، ارتشبد غلامرضا ازهاری مامور تشکیل دولت نظامی شد. ازهاری گفت: دولت نظامی او کابینه ای موقت است و به محض آرام شدن اوضاع جای خود را به دولتی غیرنظامی خواهد داد.بلافاصله بعد از تشکیل دولت نظامی اعمال سانسور شدید باعث فلج شدن مطبوعات کشور شد. ماموران امنیتی بسیاری از روزنامه نگاران را بازداشت کردند. در ساعت دوازده ظهر همین روز، در نطقی ده دقیقه ای از مردم خواست تا آرامش را حفظ کنند. او گفت: ملت عزیز ایران! در فضای باز سیاسی که از سال پیش به تدریج ایجاد شده شما ملت ایران علیه ظلم و فساد به پا خاستید. انقلاب ملت ایران نمی تواند مورد تایید من به عنوان پادشاه ایران و یک فرد ایرانی نباشد. متاسفانه در کنار انقلاب ایران، دسیسه و سوءاستفاده دیگران از احساسات و خشم شما، آشوب، هرج و مرج و شورش نیز به بار آورد. موج اعتصاب ها که بسیاری از آن ها به حق بوده اخیراً تغییر ماهیت و جهت یافت تا چرخ های اقتصاد مملکت و زندگی مردم فلج شود... ... من نیز پیام انقلاب شما ملت ایران را شنیدم، من حافظ سلطنت مشروطه اصلاحات حکومت مشروطه که موهبتی است الهی و آن چه را که شما برای بدست آوردنش قربانی داده اید تضمین می کنم. تضمین می کنم که حکومت ایران در اینده بر اساس قانون اساسی و عدالت اجتماعی و اراده ی ملی به دور از استبداد و ظلم و فساد خواهد بود... در وضع فعلی برقراری نظم و آرامش برای جلوگیری از سقوط و اضمحلال ایران وظیفه ی اصلی نیروهای مسلح شاهنشاهی است... نطق التماس آمیز شاه، همزمان با روی کار آمدن یک دولت نظامی، نشانه ی گیجی و ضعف حکومت بود و همین امر مردم را به نزدیک بودن پیروزی نزدیک ساخت.